TY JESTEŚ MOJE IMIĘ, Katarzyna Zyskowska-Ignaciak

Czułam, że ta książka zrobi na mnie wrażenie, ale nawet nie podejrzewałam, że aż tak mnie zachwyci. Jest rewelacyjna!:) Przemyślana, świetnie skonstruowana, pełna intensywnych emocji i napisana przepięknym językiem. Rzadko wzruszam się przy książkach, chociaż należę do wrażliwców. Właściwie to już nawet nie pamiętam, przy jakiej ostatnio udało mi się uronić łzę.;) Po prostu chronię ten mój „miękki” środek, próbując łapać dystans podczas emocjonujących lektur. Przed książką Katarzyny Zyskowskiej-Ignaciak nie udało mi się jednak uchronić i nie raz łza zakręciła mi się w oku, a serce zaciskał przejmujący ból…

Ty jesteś moje imię, to zbeletryzowana opowieść o wielkiej miłości Barbary i Krzysztofa Baczyńskich. Akcja rozpoczyna się w Warszawie, zimą 1941 roku, gdy Basia na tajnych kompletach poznaje autora wierszy, które wywarły na niej ogromne wrażenie. Od tamtej pory ona i Krzyś stają się niemal nierozłączni. Krucha i delikatna Basia stanowi jego opokę, muzę , daje mu potrzebną do życia siłę. Znakomicie się uzupełniają, a miłość, którą siebie darzą, swą siłą zadziwia wszystkich dookoła. Ich uczucie wystawione jest na wiele prób, a wojenna rzeczywistość, jest tylko jedną z nich.

Czy to  możliwe aby  pokrewieństwo dusz połączyło obcych sobie ludzi w chwili, gdy podali sobie ręce? Czy taka metafizyczna bliskość może się zrodzić w świecie ogarniętym szaleństwem? W mieście, w którym każdy lej po bombie i każdy spalony dom krzyczą, że życie nie ma wartości?*

Ta książka jest niezwykłym doświadczeniem literackim. Od początku byłam świadoma, nieuchronności tragicznego końca, znałam przecież biografię Baczyńskiego. Coś we mnie jednak chciało wierzyć, że może jednak wszystko się dobrze skończy. Czepiałam się tej nadziei i razem z bohaterami przeżywałam każdą chwilę, każde uczucie. Książka przedstawia taki autentyzm emocji, zdarzeń i odczuć, że nie sposób się przed nimi obronić. Byłam nimi ogarnięta do szpiku kości, a nad głową niemal słyszałam przelatujące bombowce.

Jestem pod wielkim wrażeniem kunsztu i talentu Katarzyny Zyskowskiej-Ignaciak. Cała konstrukcja powieści jest niezwykle przemyślana. Przeplatanie narracji monologami Basi, z czasu Powstania Warszawskiego było dla mnie strzałem w dziesiątkę. To buduje napięcie i wzmaga autentyzm. 

Jeżeli jego już nie ma, to może niech i nas pochłonie ta wojna. Niech walą bomby, niech rozprują ściany kamienicy i pogrzebią mnie w jej gruzach. Bo świat bez człowieka, którego kocham, nie ma żadnej wartości. Krzyś jest dla mnie jak powietrze. Nie można żyć bez powietrza…*

Język jakim posługuje się autorka całkowicie mnie zachwycił. To niewątpliwie jest proza, ale tak piękna i momentami  niemal liryczna, że mocno chwyta za serce. Pewnie można by stwierdzić, że styl jest momentami przerysowany i zbyt emocjonalny, ale z takimi zarzutami spotykał się też Baczyński. Język jaki zastosowała w swej powieści Katarzyna Zyskowska-Ignaciak, ale i cała książka jest przepięknym hołdem złożonym jego poezji.  To nie jest tylko zwykła książka o miłości – to niesamowity wyraz uznania dla uczucia, jakie połączyła Basię i Krzysztofa. Ich tragiczna historia nabiera znaczenia, a słowa wierszy intensyfikują doznania. 

Mogłabym mnożyć argumenty i przykłady potwierdzające niezwykłość tej książki. Ale… ją po prostu trzeba przeczytać:) Zanurzyć się w świecie, w którym unosi się duch Iwaszkiewicza i Andrzejewskiego, w świecie, w którym nie ma miejsca, ani czasu na ułudę i niedopowiedzenia, w którym dzieją się rzeczy tak okrutne, że aż niewiarygodne, a miłość przeżywa się intensywniej, mocniej, bardziej…

MOJA OCENA : 10/10 !

·         WYDAWNICTWO : Filia

·         ROK WYDANIA : 2014

·         LICZBA STRON : 423

·         KOMU POLECAM : Wszystkim tym, którzy uwielbiają powieści osadzone w czasach II wojny światowej. Tym, którzy mają ochotę na niezapomnianą, przepięknie napisaną opowieść o miłości.

Książkę dodaję do wyzwań: 

GRUNT TO OKŁADKA  

 OKŁADKOWE LOVE    

CZYTAM OPASŁE TOMISKA 

 KIEDYŚ PRZECZYTAM  (8/30)    

STARE, DOBRE CZASY

P.S.: To chyba jedna z najdłuższych recenzji na tym blogu;) Wybaczcie, ale ja po prostu nie mogę przestać się zachwycać tą książką:)).

* Cytaty pochodzą z książki. 

Kasia J.