GŁOS, Cecelia Ahern

Niezbyt często sięgam po opowiadania. Może nie koniecznie dlatego, że za nimi nie przepadam, ale raczej boję się, że ich tematyka, która zazwyczaj jest nieokreślona, nie przypadnie mi do gustu. Jednak, w przypadku książki Ceceli Ahern nie miałam żadnych obaw. Motyw kobiety ujęty w tak szerokim kontekście od razu mnie zaciekawił i sprawił, że nawet te krótkie formy mnie nie wystraszyły. 

Głos, to książka składająca się z 30 krótkich opowiastek. Ich bohaterkami są kobiety – młoda matka, bizneswoman, żona swojego męża, emigrantka. Każda z nich znajduje się w jakiejś sytuacji w życiu, w momencie, który choć pozornie zwyczajny, okazuje się przełomowy. Spotykamy je w takim codziennym wydaniu, gdy muszą mierzyć się z typowymi problemami. Uczą się kształtować własne poczucie wartości i godności, w swej kobiecości odnajdują siłę. 

Wszystkie te historie łączy też realizm magiczny, za którym ja zazwyczaj nie przepadam. Tym razem jednak te metaforyczne, a jednak do bólu realne opowieści mocno mnie poruszyły. Cecelia Ahern dzięki swojemu lekkiemu stylowi sprawiła, że strony książki umykają w okamgnieniu, ale jednocześnie jej bohaterki, poruszają najgłębsze struny w duszy. Oddając im głos, pozwoliła wykrzyczeć światu wszelką niesprawiedliwość i krzywdy wyrządzone kobietom, zbudować siłę, która w nas drzemie. To słabości tworzą naszą moc, kreują nas jako człowieka. Warto przeczytać tę książkę choćby po to, by poczuć się częścią tej pięknej społeczności, która wspiera się nawzajem i buduje własną tożsamość. 

MOJA OCENA:  7/10

WYDAWNICTWO: Muza/Akurat

DATA  WYDANIA:  5 czerwca

LICZBA STRON: 384

TYTUŁ ORYGINALNY: Roar

pozdrawiam
Kasia J.